Hoi An op doorreis

Ha Noi op doorreis

Gisteren hadden we de binnenlandse vlucht van Hue naar Ha Noi, de hoofdstad van Vietnam. Het vliegtuig was een moderne Airbus van Vietnam Airlines, dus geen gedoe met onbetrouwbare kleine vliegende apparaten. De vlucht duurde circa een uurtje waarbij geregeld de kuststrook zagen. 

Het vliegveld van Ha Noi heeft wat meer om het lijf dan dat van Hue. Deze laatste heeft meer de omvang van vliegveld zestienhoven bij Rotterdam.  Na de reis per bus naar het hotel zijn we met de groep een hapje gaan eten in de stad in het gezelligs restaurantje little Ha Noi. 
Ha Noi kent nog duidelijk de Franse invloeden, zo ook de inrichting van het restaurant. Bij het eten hadden Maarten en Arjan ditmaal een biertje van het merk La Rue; hiervoor dronken we meestal bier van het merk Saigon. Saigon bier is te verkrijgen in de lichtere lokale variant en een wat sterkere en meer bitter smakende export variant; in de warmte van Saigon is de lokale variant (green label) het lekkerst. 

Overal in Vietnam hebben de huizen, winkels en hotels een eigen klein huistempeltje waarin Buddha wordt vereerd en offers worden gebracht. Offers bestaan in vele vormen zoals fruit, kopjes koffie of thee, blikjes fris, etc. De huistempeltjes zijn meestal kleurrijk ingericht en als het even kan voorzien van een soort kleurrijke (kerst)verlichting. 

Na het eten hadden we nog wat tijd te doden en hebben we bij  Bia Minh restaurant op het terras op het dak een drankje gedronken. 
Helaas komen de drankjes  - ondanks de gestructureerde bestelling - deels te laat. We zijn in a bit of a hurry om weer bij het hotel te komen omdat daar de bus vertrekt naar het station van Hoi An. 

Na een kort ritje komen we aan bij het station en wachten we gezamenlijk op de dingen die komen gaan. Onze Vietnamese gids is kwartier maken en begeleid ons even later naar onze trein. Op de wagon wordt de trein aangeduid als De Oriënt Express. Wij hopen dat het niet de Agatha Christie variant is. 

De trein is redelijk comfortabel en voorzien van airconditioning. We zitten met 4en in een coupe en als we ons settlen is het gezelligheid alom. Op het perron kopen Mark en Esther de laatste benodigdheden voor onderweg (chippies). 
Stipt op tijd zet de trein zich in beweging en gaan we om 21:50 op weg. De verwachting is dat we circa 06:30 uur aankomen in Lao Cai aan de grens met China. 

Om een uur of 11 beginnen de ogen dicht te vallen en maken we onze bedjes gereed. Mark vermaakt zich nog een halfuurtje met de jongelui in een andere coupe. Al hobbelend en onder begeleiding van de herrie en de koude lucht van de airco krijgen we toch nog wat slaap. Als we weer wakker worden en het licht wordt zien we de Red River aan ons voorbij trekken, vergezeld van een ontzettend groen landschap. 

Aangekomen in Lao Cai gaan we per bus in een ritje van een uur naar het dorp Sapa, gelegen in de bergen op een hoogte van circa 1500 meter. Kortom we gaan op hoogtestage :-) 
Aangekomen hebben we meteen een aantal kamers tot onze beschikking. Ontbijt doen we bij een restaurantje op de hoek van de straat; lekkere koffie, thee en voor de liefhebber (Mark) een clubsandwich met frietjes. Later op de dag nemen we een kijkje op de markt van Sapa en zullen we als het weer meewerkt een wandeling maken.