Vinh Ha Long

Vinh Ha Long

Gisteren en vandaag stonden in het teken van ons bezoek aan Vinh Ha Long, of wel Halong Bay. De heenreis voert ons door een minder interessant gebied qua natuur. Het is  economisch gezien een zeer welvarende streek ten noordoosten van Hanoi. Er is veel industrie en het gemiddeld inkomen is twee maal zo hoog als gemiddeld in Vietnam. Het gemiddeld inkomen van de Vietnamezen bedraagt circa 1.000 US Dollar per jaar, zeg maar 800 euro. Dat naar onze maatstaven niet veel, maar onze Vietnamese reisbegeleider vertelt ons dat de Vietnamezen over het algemeen met weinig gelukkig zijn; zeker daar Vietnam zeer veel oorlogen heeft gekend en er nu - ondanks het communistische systeem - sprake is van toenemende welvaart. De  gids heeft ons een uitgebreide schets gegeven van het politieke systeem in Vietnam, maar daar zullen we jullie niet mee vermoeien. Op speciaal verzoek kunnen we daar een andere keer nog wel een blog over schrijven. 

Halverwege de heenreis hebben we een koffiestop in een soort van roze barbiepaleis, een grote hal vol souvenirs en de gelegenheid voor koffie en wat eten. Buiten staat een enorme verzameling beelden van marmer en zandsteen. Uiteraard kun je er een uitkiezen en deze laten verschepen naar een havenstad in de buurt van je woonplaats. Wij hebben voor een prikkie Fred en Ed al op de kop getikt die gewoon in onze handbagage mee naar huis kunnen en zien af van nog een aankoop. Het Barbie koopwarenhuis behoort tot de busmaatschappij waarmee wij op weg zijn. Iedere bus onderweg van en naar Halong Bay stopt alhier. Wat een prachtige manier van koppelverkoop :-) 
Wij drinken wat en kopen wat koekjes en nootjes voor het geval we (te) weinig of ondefinieerbaar voedsel krijgen op de boot. 

Rond 12 uur komen we aan in Halong Bay en kunnen we aan boord van onze drijvende verblijf voor de komende 24 uur. Eenmaal aan boord krijgen we een heerlijke lunch geserveerd met veel vis en varen we onder het eten naar de nabij gelegen rotsachtige eilandjes van Halong Bay. Hoewel we Mark aan het begin van de reis niet hadden aangemeld als vegetariër, veganist of uitsluitend vleeseter, had het nu een uitkomst geweest als we dat wel hadden gedaan. De eerste gerechten bestaan overwegend uit garnalen of bestanddelen van garnalen in een krabje afgebakken met paneermeel in de oven. Ook Mark heeft trek maar waagt zich gezien een mogelijk allergische reactie niet aan garnalen. Esther vraagt of er andere gerechten zijn die alvast op tafel kunnen komen. De gids treedt kordaat op en voorziet Mark van kip en vegetarische en veganistische gerechten. 

  In totaal telt Halong Bay  2.000 eilandjes. Het is bijna sprookjesachtig mooi en dat terwijl het geeneens zulk prachtig weer is. Hoewel droog met een beetje zon (en zeer warm) hangt er een waas als gevolg van de hoge vochtigheidsgraad. Dit belemmert het vergezicht. 

De boot vaart naar een berg in het water en eenmaal achterlangs duiken er steeds nieuwe rotseilanden op. Al snel blijkt dat we op een soort A12 zitten met links en rechts steeds nieuwe rotseilanden en in het midden een lange sliert witte drijvende paleisjes. Dies vertelt dat de schepen vorig jaar nog allemaal bruin waren. Blijkbaar is er een nieuwe government rule en zijn ze nu allemaal wit. Het is helaas zeer heiig en in de verte onweert het ook wat. 

Na een uur of twee vaart de schipper een baai in om te zwemmen. Dat laat Mark zich geen twee keer zeggen. Hij zat er al naar uit te kijken en had samen met vakantievriendje Jeroen bedacht dat ze van het dak gingen springen. Helaas steekt tante Esther daar een stokje voor. Dan maar gewone bommetjes. 
Vanaf de boot wordt overigens wel een kwallenwacht ingesteld want onderweg zagen we al lange slanke exemplaren met slierten van een meter, tot wat dikkere exemplaren die doorsnee 60 tot 80 cm makkelijk halen  
Vervolgens gaan alle reddingsboeien te water en daarna wordt de koelkast geplunderd en drijven ze als koningen rond hun drijvend paleis. Heel vervelend allemaal. Het water is naar schatting 25-28 graden. Iets verderop liggen een soort zwembadlijnen met zwarte ballen in het water. Een dag later komt Mark er in een echte parelwinkel achter dat dit een 'pearlfarm' is; een parelkwekerij. Had hij dat geweten dan had hij zeker wat opgedoken voor zijn moeder en schatje. Maar ja , hij had natuurlijk ook gewoon op het dak van het erbij liggende drijvende huisje kunnen kijken waarop met koeienletters stond: Pearl Village. 
Daarna varen we verder naar de ankerplaats voor de nacht. Een mooie baai waar nog meer schepen liggen. Daar wacht ook ons tweede schip met nog meer slaapkamers. Na wat gemanoeuvreer liggen we naast elkaar aan een boei. Na het eten liggen Arjan en Esther op het andere bovendek waar ligstoelen staan. Ze besluiten om half 12 toch maar naar bed te gaan omdat de ligstoelen niet comfortabel genoeg zijn voor de hele nacht. Qua temperatuur kun je makkelijk buiten blijven. Ook 's nachts ruim boven de dertig graden. Mark, Jeroen  en twee jongedames blijven wel aan dek slapen. Om vijf uur 's ochtends gaat (per ongeluk?) de scheepstoeter. Arjan en Esther gaan een uurtje aan dek zonsopgang kijken. Mark slaapt rustig door.  Ze hebben om half twee 's nachts nog een kussengevecht gehouden. 
Om half acht is er ontbijt. Daarna varen we in een kleiner bootje naar een grote grot. 

Vanaf het bootje is het een klimmetje omhoog naar de ingang van de grot. De gids geeft ons een korte toelichting en vertelt dat de grotten 8.000 jaar geleden al bewoond werden. De naam is 'De grot van surprise'; dit omdat de grot uit drie grote kamers bestaat die toenemen in omvang en iedere keer een surprise zijn als je van de ene naar de andere kamer gaat. De binnenkant van de grot zit vol met stalagmieten en stalagtieten en is prachtig uitgelicht. Een wonder der natuur.  Weer op de boot aangekomen drijven we van het zweet uit onze kleding; het is bloed heet. Vandaar gaat de boot terug naar de haven alwaar wij afscheid nemen van ons drijvende paleisje en overstappen in onze roze barbiebus. 
Voor de lunch stoppen we weer bij het roze koopwalhalla van de busmaatschappij. Daarna gaat het door naar Hanoi voor het afscheidsdiner en onze laatste nacht in Vietnam.